Net als collega (mr) ben ik een kind van de jaren ’80 en situeerde mijn muzikale ontluiking zich in het begin van de jaren ’90. Ik zie mezelf nog zitten, op een krukje voor de stereoinstallatie van mijn ouders. Lege cassette in de cassetterecorder en dan gespannen wachten om op het juiste moment op de recordknop te drukken. Een hele onderneming was dat, want de commentaar van de presentator wou ik er natuurlijk niet bij. Als ik het me goed herinner was het eerste liedje dat ik opnam ‘Losing my religion’ van R.EM. En er zijn nog veel cassettes gevolgd. Ik maakte er ook telkens een passend hoesje bij, een klein kunstwerkje waar ik uren aan bezig was. Toen ik halverwege de twintig was heb ik mijn doos cassettes, in een moment van zinsverbijstering, naar het containerpark gebracht. Achteraf heel veel spijt van gehad, eilaas.
Deze week neem ik dus graag nog eens een duik in de jaren 90 en stem ik af op Radio Willy, in het goede gezelschap van klinkende namen als Nirvana, Pearl Jam, Pixies, Faith No More en meer van dat moois.
En wie kom ik daar tegen, met een wel héél straf verhaal? Muziekliefhebber (dat is een understatement!) en vaste bezoeker van onze muziekafdeling Jürgen Schevenels. Nieuwsgierig? Beluister het interview hier.
Wie geen zin heeft om paaseieren te rapen dit weekend: luister op maandag 5/4 naar de 90 van de jaren 90 op Radio Willy. Een klein beetje nostalgie kan een mens goed doen…
(sh)
deintro.wordpress.com 