Als kind van de jaren ’80 heb ik de overgang van de cassette naar de compact disc meegemaakt, die vanuit een 21ste-eeuws perspectief helemaal niet meer zo compact lijkt. Vinyl heb ik in die tijd alleen door de handen van mijn oudere broer zien gaan, ik mocht er zelf niet aankomen en, braaf kind dat ik was, deed ik dat ook niet. Omdat cd’s te duur waren voor een 16-jarige tiener kocht ik gekopieerde versies met gescande cover voor 150 frank het stuk, totdat ook die vervangen werden door de ondertussen al lang vergeten MiniDisc. Geweldig om van zo’n klein disketje zoveel muziek te kunnen afspelen. Hoewel ‘zoveel’ tegenwoordig ook weer relatief is.
In mijn studentenjaren, toen muziek het belangrijkste bleek te zijn in mijn leven, was er de revolutionaire uitvinding Napster. Met enkele klikken en in enkele minuten (of uren, afhankelijk van de internetverbinding) had ik toegang tot alles wat mijn hart begeerde. Gratis, volledig gratis, maar wel illegaal. Nu ja, wie rebelleert er niet in zijn studentenjaren? Downloaden werd de norm in mijn leefwereld. Je moest gek zijn – of DJ – om te betalen voor muziek!
Een mens verandert (gelukkig). Na jaren twijfelen, testen, opgeven en opnieuw proberen, heb ik de knoop doorgehakt. Ik heb Spotify als platform gekozen om muziek te beluisteren. ‘Gekozen’ is een groot woord, want eigenlijk heb ik gewoon mijn metgezel gevolgd, aangezien zij al jaren een abonnement heeft en aansluiten op het family plan goedkoper is.
Voor alle duidelijkheid, ik word niet gesponsord door Spotify, hoewel ik na deze post, op deze ondertussen episch geworden blog, toch wel een terechte compensatie verwacht. De stap om over te gaan naar streamen is moeizaam en voelt nog steeds onwennig.
Toegegeven, het is makkelijk en handig, maar ik ben geen playlistmaker. Ik ben een albumluisteraar, ik wil de artiest door en door leren kennen, via zijn volledig oeuvre, ik wil mij erin vastbijten. Dagen, weken, maanden, voor de uitverkorene zelfs decennia lang: de muziek grijsdraaien totdat die een deel van mijzelf is en ik dankbaar ben om tijd en ruimte te mogen delen met deze GOD.
Maar op een bepaald moment wil je iets nieuws ontdekken en daar is een streamingplatform nu net wel leuk voor, zie de drie nummers die ik hier deel.
En voor ik het weet heb ik een aantal playlists gemaakt en volg ik er van andere gebruikers. Alles op één plek, netjes geordend of chaotisch zonder thema, maar wel op één plek, een beetje zoals mijn cd-rekjes vroeger, maar dan virtueel en altijd op zak.
Je vraagt je misschien af waarom ik een volledige blogpost aan Spotify wijd en dan de muziek deel via Youtube? Goede vraag. Ik doe het voor diegenen onder jullie die Spotify niet gebruiken, maar toch het volledige nummer willen beluisteren zonder te moeten inloggen – ik weet dat jullie het niet zouden doen! Had mijn vriendin maar voor Youtube gekozen, hoor ik je denken…
Je vraagt je misschien ook af wat er met dat braaf kind is gebeurd? Dat koopt nu af en toe zelf platen van die enkele uitverkorenen. Noem het een offer voor de goden…
(mr)
deintro.wordpress.com 
Spotify, heel mooi allemaal maar waartoe leidt het op termijn? Verschaling aanbod? Ik hoop het niet maar vrees ervoor. Het wordt moeilijk als kleinere) artiest nog een fatsoenlijk verdienmodel uit te bouwen, zeker als livemuziek niet mogelijk is.
Dat gezegd zijnde, ik luister naar cd’s, elpees, radio, cassettes, en ja, zelfs naar Spotify. All for the sake of the song.
LikeLike
Ja, dat klopt zeer zeker. Gelukkig moeten we verder kijken dan alleen maar Spotify, omdat er niet alles op te vinden is. Ik moet ook wel zeggen, ik ben door het internet veel kleinere artiesten live gaan bewonderen, die ik anders niet had leren kennen. Hopelijk kunnen er snel weer concerten en optredens plaatsvinden.
LikeGeliked door 1 persoon