Het vergaderlokaal rook naar afhaalchinees, verschraald bier en verboden sigarettenrook. Toen de vermoeide gezichten van de redactieraad leden de bovenstaande titel unaniem goedkeurden, was de nacht al ver gevorderd, de weerstand gebroken, de overgave een feit. Ik zag meteen de ernst van de situatie en stelde mezelf kandidaat om deze aan te pakken, in de hoop dat mijn freelancers statuut in de toekomst zou ingewisseld worden tot die van vaste medewerker van de Washington Post. En toen … toen rinkelde de maandagochtendwekker.
Soms moet je een droom ensceneren om een gepaste insteek te hebben, want laat ons eerlijk zijn, een Top 3 is klinkklare onzin. Niemand die een beetje Dylan liefhebber is, is in staat een Top 3 te maken. Mijn eigen Top 3 wordt bevolkt door minimaal 20 songs, sommigen bivakkeren er al jaren, andere komen en gaan. Om tot een bevredigend resultaat te komen – denkt de pragmaticus in mij – dienen nieuwe restricties aangebracht te worden. We schrappen de absolute klassiekers, schrappen de protestsongs en kiezen uit 3 verschillende decennia. Niet dat het nu een makkie is, maar het is doenbaar, haalbaar en het klinkt in ieder geval geloofwaardiger.
Chronologisch gezien is “House Carpenter” mijn eerste keuze, de song werd in november 1961 opgenomen, maar uiteindelijk niet goed genoeg geacht voor het album. ONBEGRIJPELIJK. De track is terug te vinden op The bootleg series, vol. 1-3 : rare and unreleased 1961-1991.
Twintig jaar later, in 1981, verschijnt Shot of love, de derde en laatste religieuze lp. Op ‘Every grain of sand’ na, wordt de lp niet goed onthaald. Ik heb ‘Shot of …’ nu pas ontdekt, geen hoogvlieger, maar deze toevallig gevonden live versie van de titeltrack kan me wel bekoren. Dylan is goed bij stem, de backing vocals zijn top, het nummer bruist en ja een ‘shot of love’ kan ik altijd wel gebruiken.
In ’97 komt Time out of mind uit met opnieuw Daniel Lanois achter de knoppen. Ondanks kleppers als “Can’t wait”, “Not dark yet” en “Highlands” kies ik voor de openingstrack “Love sick”. Check ook de cover van Triggerfinger.
Volgende week ziet mijn Dylan Top 3 er ongetwijfeld anders uit. Wat een weelde!!!
(as)
deintro.wordpress.com 
Mooi stukje!
Mijn Bob Top 3:
1. Like A Rolling Stone (imho de beste rocksingle ever)
2. Blind Willie McTell (te mooi voor woorden)
3. Forever Young (wegens onwaarschijnlijk mooi en ook omwille van personnlijke redenen)
Ik vind Shot Of Love wél een heel goeie Dylan plaat: Every Grain of Sand natuurlijk, een klassieker, maar ook pareltjes als Lenny Bruce, Heart of Mine en de titelsong kunnen me ten zeerste bekoren. Net als het later aan de plaat toegevoegde The Groom’s Still Waiting At The Altar. O ja, en In The Summertime… 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Op dit ogenblik (woensdag, 17:22) is mijn top 3
1. One too many mornings
2.’Cross the green montain
3. Girl from the North Country
Vraag het me binnen 5 minuten nog eens….
LikeGeliked door 1 persoon